حکمت نهج البلاغه
وَ قَالَ ع الرُّكُونُ إِلَى الدُّنْيَا مَعَ مَا تُعَايِنُ مِنْهَا جَهْلٌ - وَ التَّقْصِيرُ فِي حُسْنِ الْعَمَلِ
- إِذَا وَثِقْتَ بِالثَّوَابِ عَلَيْهِ غَبْنٌ - وَ الطُّمَأْنِينَةُ إِلَى كُلِّ أَحَدٍ قَبْلَ الِاخْتِبَارِ لَهُ عَجْزٌ
و درود خدا بر او، فرمود: به دنيا آرامش يافتن در حالی که ناپايداری آن مشاهده می‌گردد، از نادانی است،
و کوتاهی در اعمال نيکو با وجود يقين به پاداش آن، زيانکاری است،
و قبل از آزمودن اشخاص، اطمينان پيدا کردن از عجز و ناتوانی است.
(اخلاقی، تربيتی)
وَ قَالَ ع مَنْ طَلَبَ شَيْئاً نَالَهُ أَوْ بَعْضَهُ
و درود خدا بر او، فرمود: جوينده چيزی ، يا به آن يا به برخی از آن، خواهد رسيد.
(علمی، اخلاقی)
نظرات شما عزیزان:
+ نوشته شده در یک شنبه 14 مهر 1398برچسب:نهج البلاغه,امام علی,امیرالمومنین,پند اخلاقی,پندتربیتی,علمی,دنیای ناپایدار,نادان,اعمال نیکو,آزمودن,عجز,ناتوانی,جوینده, ساعت 10:29 توسط آزاده یاسینی
|
